FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Dit orkest wordt aangestuurd door de hersengolven van een epilepsiepatiënt

Programmeur Brian Foo maakte muziek van de EEG-data van een epilepsieaanval.
GIF door Becky Chung

Bij een epileptische aanval stijgt de hersenactiviteit drastisch. Brian Foo, een programmeur en grafisch ontwerper die zichzelf ook wel de  Data Driven DJ noemt, vertaalde bij wijze van muzikaal experiment zo'n dramatische gebeurtenis in muziek. Foo nam de data van een EEG-meting van een anonieme, vrouwelijke epilepsiepatiënt en maakte er een muzikale reis door de epileptische aanval van. “Ik was altijd al gefascineerd door wat er allemaal gebeurt in de hersenen, ons meest complexe en onderscheidende orgaan,” legt hij uit op zijn blog. “Ik wilde met muziek empathie tussen twee mensen bewerkstelligen. Dat de luisteraar kan ervaren wat er allemaal gebeurt in de hersenen van een ander.”

Advertentie

Als basis koos Foo daarbij voor de rapsodie, een vrije, episodische vorm van compositie die ondanks zijn contrasterende elementen toch één geheel vormt. Door de intensiteit van het stuk te verbinden aan de verschillende variabelen van de EEG, was hij in staat om de hersenactiviteit te vertalen naar muziek. Zo besloot hij dat er meer gezang en luidere instrumenten klinken als de hersengolven groter worden. Daarnaast beginnen de snaarinstrumenten hoger te spelen als de frequentie van de golven stijgt en er gaat percussie klinken zodra dezelfde golfpatronen in verschillende delen van de hersenen voorkomen.

“Ik heb besloten om het werk rond een menselijke stem op te bouwen, aangezien dit een menselijk onderwerp is,” aldus Foo. Hiervoor gebruikte hij fantoomwoorden. Dat zijn klanken die als woorden klinken, maar geen echte woorden zijn. Daarnaast zijn er samples van de vocalen uit Hide And Seek van Imogen Heap gebruikt. Die staan tegenover contrabassamples uit de Philharmonia samplebibliotheek en stukjes percussie uit Reeling The Liars InA Little God In My Hands, en Still A Child door Swans. Uiteindelijk genereerde een computerprogramma de uiteindelijke compositie, met als titel “Rhapsody in Grey.”

Foo maakt bij zijn werk de kanttekening dat hij niet de opleiding heeft gehad om een diagnose te kunnen stellen aan de hand van de EEG-meting. Zijn werk moet dus niet als wetenschappelijk onderzoek worden gezien, maar meer als een creatieve interpretatie van het fenomeen. Om zo transparant mogelijk te zijn, heeft Foo het hele proces en de broncode openbaar gemaakt. Hij nodigt anderen uit om het werk te remixen, herinterpreteren of zelfs te corrigeren.

“Rhapsody in Grey” is het tweede deel in de serie Data Driven DJ, waarmee Foo data vanuit een muzikale invalshoek bekijkt. Zijn eerste nummer verpakt inkomensongelijkheid in de metro van New York als pulserende muziek gespeeld door trompetten, bongo’s en xylofoons. Foo zal in de loop van dit jaar de rest van zijn serie uitbrengen. Je kan het digitale album van het volledige project nu al reserveren.

Lees ook:

Het jaar in ons brein