Dankzij deze wetenschappers regen je misschien nooit meer nat

Een team van wetenschappers van MIT in Boston beweren dat ze het meest waterbestendige materiaal ooit hebben gemaakt. Het materiaal is een belofte aan een drogere toekomst, vrij van de irritatie van het heel soms nat naar huis fietsen.

Als je eerste reactie is om skeptisch te zijn heb je groot gelijk. Ken je NeverWet nog? De siliconen coating die koppen inspireerde zoals Deze superhydrofobe coating is de beste uitvinding ooit, en, korte tijd later, NeverWet? More Like OftenKindaWet. Helaas.

Maar dit spul is anders – meer naturel, volgens de onderzoekers. Tot nu toe waren waterafstotende sprays gebaseerd op chemicaliën om de vloeistof af te stoten. Maar het team van MIT, onder leiding van Kripa Varanasi, heeft een methode ontwikkeld die geïnspireerd is door de natuur.

Ze hebben een manier gevonden om de tijd dat een waterdruppel in contact is met het hydrofobische materiaal bijna te halveren. De aanpak is supersimpel. Het team gebruikt een oppervlak met minuscule randjes waardoor waterdruppels in kleinere druppeltjes uiteen breken in plaats van plat op het oppervlak te slaan. En kleinere druppels stuiteren sneller weg dan een grote platgeslagen pannenkoekdruppel, is de gedachte. Het werkte; de techniek verminderde de stuitertijd met zo'n 40%, schreven de onderzoekers gisteren in Nature.

En gelukkig hebben ze in al hun wijsheid besloten om het met een hogesnelheidscamera te filmen. Natuurlijk deels om hun resultaten te kunnen onderzoeken, maar misschien nog wel belangrijker is dat we nu weer met een goede reden naar supertraag stuiterende waterdruppels kunnen kijken (begint rond 0:32).

Zoals de video uitlegt is het principe schaamteloos gejat van de natuur: het is hetzelfde mechanisme dat ook door vlindervleugels en varenbladeren wordt gebruikt. Het is goed dat de natuur geen patenten kan aanvragen, want in veel gevallen is biomimicry, het nadoen van de natuur in ontwerp, de meest efficiënte methode om dingen voor elkaar te krijgen.

De volgende stap is dat de wetenschappers moeten uitzoeken hoe ze het fragiele microtextuurmateriaal kunnen combineren met textiel. Het team zelf stelt dat dat geen probleem zal zijn, wat beelden oproept van toekomstmensen die in een bubbel van droogheid door een regenbui kunnen lopen terwijl de druppels an alle kanten van hun toekomstjas afstuiteren. “Wat zal de nieuwe Gore-Tex worden?” vraagt Varanasi in een interview met de BBC.

De verminderde contacttijd betekent ook dat de druppels worden afgestoten voordat ze tijd hebben gehad om te bevriezen, wat om verschillende redenen goed nieuws is. Stel je voor dat je bouwwerken – zoals vliegtuigen, windmolens, stroomkabels, dat soort dingen – kunt coaten met een hyper-waterafstotend materiaal dat door ijs en water veroorzaakte roest en slijtage kan tegengaan. Dat zou verregaande implicaties kunnen hebben voor de energie- en vervoersindustrie.

Dat, of er komt over een paar weken weer een artikel uit dat het spul reduceert tot een woordgrapje.

@meghanneal