Vorige week berichtten we al over de muziek van een stervende ster. En deze week hebben we een intergalactische symfonie. Een duet nog wel, van de Voyager 1 en 2 – je weet wel, die ruimtevaartuigen die de randen van ons zonnestelsel opzoeken.Nu denk je natuurlijk, hey, maar in het heelal kun je toch helemaal geen geluid horen? Nee, dat klopt. In het heelal kun je geen geluid horen. Wat de Voyagers doen, is het detecteren van kosmische deeltjes die de enorme leegheid van het heelal vullen. En de snelheid van deze deeltjes kan wel worden omgezet in muziek.Domenico Vichianza, musicus en natuurkundige, heeft deze informatie – en dan praat je toch al snel over 320.000 metingen – omgezet in muziek. De frequenties van de metingen bepalen de frequenties van de noten. Beide Voyagers kregen een eigen set aan instrumenten toegewezen. Ze vliegen namelijk miljarden kilometers bij elkaar uit de buurt, iets wat terug moest komen in de muziek.“Ik wilde een muziekstuk componeren waarin Voyager 1 en 2 werden geëerd, en heb van beide dezelfde metingen gebruikt, op exact het zelfde moment. Maar dan miljarden kilometers uit elkaar”. Aldus Vichinanza tegen The Guardian. Het resultaat? Een prachtig stuk voor strijkers en piano. Hoor maar.