De lichtpuntjes van het Amsterdam Light Festival

Op 22 januari gaat in Amsterdam het licht uit, of dan toch gedeeltelijk. Dat is namelijk de laatste dag waarop we kunnen genieten van de vijfde editie van het Amsterdam Light Festival. Na die datum is er heel wat minder afleiding tijdens het wandelen en fietsen, maar gelukkig worden de dagen ook weer langer. De 35 werken, die allemaal speciaal voor het festival gemaakt werden, kun je trouwens na het festival wel nog over heel de wereld tegenkomen, “van Jeruzalem tot Beijing,” zoals het festival het zelf aangeeft.

Nu het festival ongeveer halverwege is, is het ideale moment aangebroken om dan toch op zijn minst de hoogtepunten te gaan bekijken. Hieronder zie je de werken die volgens ons de lichtpuntjes van het festival zijn. Mis deze zeker niet:

In het Wertheimerpark staat de installatie Hourglass van de Nederlandse kunstenaar Wilhelmusvlug. Het is een grote cirkelvormige band waarop een timelapse van een minuut wordt afgespeeld die de metamorfose van het park laat zien tijdens de vier seizoenen. In het midden van de cirkel en er helemaal buiten, zien we de omgeving zoals hij nu is: koud, donker en zeker niet in bloei. Hourglass neemt ons tijdens die minuut ook mee naar de warmere en zonnigere momenten van het jaar. De timelapse en de omgeving lopen mooi in elkaar over, waardoor de zomer prettig dichtbij voelt.

Dit kunstwerk – gebaseerd op een nummer van Tom Waits – drukt je in de positie van voyeur. Laurent de Wolf maakte een soort blokcomplex langs het water dat overdag volledig donker is. ’s Avonds komt het bouwwerk tot leven en blijkt het een woonhuis te zijn. Achter de ramen beweegt een silhouet van een man. De man loopt door het huis, maar het is niet helemaal duidelijk wat hij daar aan het doen is. Als je het werk vanuit een boot bekijkt, wordt je interesse sterk aangewakkerd omdat je er net niet lang genoeg naar kan kijken om er echt een verhaal rond te bouwen. Laurent de Wolf wil dat we ons afvragen of wij nu een ongeremde fascinatie hebben voor de levens van anderen, of dat de persoon achter het verlichte “raam” eigenlijk en aandachtzoeker is.

Deze installatie is toch wel vrij herkenbaar een lichtgevende broeikas, maar waar het licht precies vandaan komt, dat is de vraag. Kunstenaar Victor Engbers maakte het huisje namelijk van uraniumglas, een soort glas dat al meer dan tweeduizend jaar bestaat en van uv-licht groen gaat opgloeien. De broeikas heeft verder nog een sensor, die geluid opvangt en reageert op de stemmen van mensen die in de buurt komen. Het geheel is dus een interactief glazen tuinhuis dat uit zichzelf licht geeft. Of je er  je tomaten in wil kweken, is dan weer wat anders.

Het ontwerp- en architectuurbureau DP Architects uit Singapore laat ons in Amsterdam een installatie zien die doet denken aan een netwerk van wortels, maar dan bovengronds, enorm groot en lichtgevend. De naam van het werk – Rhizome – is dan ook het Engelse woord voor wortelstok. Als toeschouwer kun je je trouwens in deze krioelende installatie begeven. Het licht reageert op jouw aanwezigheid tijdens je tocht door deze worteljungle. Wie last heeft van epilepsie of gevoelige irissen, waagt zich beter niet aan een wandeling door dit werk.

We schreven voor het Amsterdam Light Festival begon al over The Lace. We berichtten toen dat de installatie reusachtig zou zijn en de vorm zou hebben van een “oud-Hollandse kanten kap”. Voor zover klopte onze beschrijving. Wat echter niet klopte, was dat het bouwsel van zichzelf reeds licht zou geven. Maar dat is niet erg, het werk van Choi+Shine Architects blijft adembenemend. Wie eronderdoor vaart in een bootje kan misschien het gevoel hebben dat hij verstrikt zou raken als dat het net naar beneden viel, maar dan wel vast in een heel mooi net.

Hieronder nog enkele foto’s van andere installaties van het Amsterdam Light Festival:

Wie het Amsterdam Light Festival nog met eigen ogen wil zien, kan dat doen tot 22 januari. Ga voor meer informatie naar de website van het festival.