Probeer je ogen maar eens los te trekken van de schurende foto's van Joanne Leah. Haar fotoserie Acid Mass zit vol glitter, verwrongen lichamen en druipende kaarsen. De grimmige beelden hebben iets smerigs, maar zijn bijzonder fascinerend.Leah vertelt aan Creators dat de serie Acid Mass haar naam dankt aan de tijd dat de kunstenaar regelmatig LSD gebruikte op feestjes. "Ik moest van mijn moeder de ochtend erna altijd toch naar de kerk, terwijl ik nog aan het hallucineren was."
Advertentie
De portretten van Leah zetten je aan het denken over het hedendaagse concept van de vrouwelijke blik. "Ik experimenteer continu met verschillende manieren om het lichaam los te trekken – om het lichaam te onthechten, zeg maar," vertelt Leah. "De foto's laten dus vooral kwetsbaarheid zien. De kwetsbaarheid tussen je huid en je ingewanden, tussen exhibitionisten en toeschouwers, maar ook tussen het publieke en het persoonlijke. Ik hou van tegenstrijdige relaties en wil laten zien dat we in ons lichaam leven terwijl we er tegelijkertijd proberen uit te ontsnappen."
"Un"
De allereerste solotentoonstelling van Leah hangt nu in twee galeries, aan tegenovergestelde zijden van de East River. Maar naast ongemakkelijke foto's vol glitterverf, bondage en neonverf die door een pantybroekje sijpelt, zijn er in de tentoonstelling Acid Mass ook multimediastukken, video's en performances te zien.Bekijk hieronder meer van Acid Mass:
"Blue Crotchstudy"
"Bless This Mess"
"Rubin's Vase"
"Golden Hour"
"I Couldn't Help It"
"Master of the Obvious"
"Reproduction of the Mouth"
Soul Sole
"This is a Subliminal Messenger"
In het NSFW Museum of Sex in New York vind je de verdraaide portretten van Leah ook terug, samen met het werk van twintig andere opkomende vrouwelijke artiesten.Kijk op de website van Joanne Leah voor meer van haar werk.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
