FYI.

This story is over 5 years old.

ade

Het Groningse vj-collectief WERC laat zien hoe je muziek visueel kunt uitbuiten

Met flexibele mappingsculpturen bouwen, bijvoorbeeld. Onder een treinspoor.
Een sculptuur van WERC tijdens Blackout in de Effenaar in Eindhoven. Alle afbeeldingen met dank aan WERC

“Het oog wil ook wat,” zei een wijs man ooit, en dus mogen we best blij zijn dat het Groningse vj-collectief WERC al jaren feestjes en partijen van de broodnodige visuals voorziet. In de nieuwe showreel van het viertal zie je alle modulaire video mappingsculpturen die ze de afgelopen vijf jaar hebben gemaakt.

Mappingsculpturen zijn flexibele bouwwerken waarop je kunt videomappen. Het enorme lichtdecor bestaat uit losse modules die via meerdere kanten aan elkaar te monteren zijn, waardoor het mogelijk wordt om de installatie in iedere club weer compleet anders in elkaar te zetten. En dat is dan ook precies wat deze vj’s doen.

Advertentie

In de video zie je creaties langskomen die WERC maakte voor Noisia Invites en Awakenings, maar ook voor festivals als de Zwarte Cross en het Clash Festival in Groningen – het evenement waarvoor het collectief in 2010 zijn allereerste sculptuur maakte.

Maar op welke resultaten zijn ze zélf eigenlijk het trotst? Om daar achter te komen belden we met mede-oprichter Jelle Valk, die het antwoord gaf in de vorm van de volgende drie momenten:

Oudejaarsnacht (2014), Club Ampere, Antwerpen

De Belgische club Ampere bevindt zich precies onder het spoor, waardoor er grote draagbalken van de treinsporen uit het plafond steken. Toen WERC er in 2014 een sculptuur wilde installeren, moest er dus om deze draagbalken heen worden gebouwd. “Daar kwam mooi tot uiting hoe flexibel je deze modules kunt inzetten,” blikt Valk terug. “We bouwden onze sculptuur precies tussen twee draagbalken in. En ondertussen denderde er om de vijf minuten een trein boven ons hoofd.”

Amsterdam Dance Event (2013), Melkweg, Amsterdam

Bij het Amsterdam Dance Event in 2013 stond WERC vijf nachten achter elkaar in de Melkweg, en alles stond in beweging. Oké niet alles dan, maar wel heel veel, want naast de projecties en het publiek (want laten we daar wel van uitgaan), waren ook de sculpturen constant in  beweging. Ze veranderden constant van hoogte, en bevonden zich onderling steeds in een andere positie. De lichten bewogen mee. “De sculpturen konden tot twee meter boven het publiek hangen, maar ook twaalf meter omhoog worden getrokken,” vertelt Valk. Hoe dat er precies uit zag, kun je hier zien.

Awakenings (2014), Klokgebouw, Eindhoven

Twee jaar geleden plaatste WERC tijdens Awakenings zes projectoren in de zaal van het Klokgebouw, en niet zomaar projectoren, maar beamers met een HD-resolutie. Valk: “De sculpturen stonden in een U-vorm door de zaal, en overal was het beeld extreem scherp. Scherper dan dit hebben we ze eigenlijk nooit gehad.”