Advertentie
Dit seizoen volgden we precies dezelfde aanpak als vorige keer. We lokaliseerden een interessant verhaal waarin een geopolitiek cyberconflict centraal staat. We gingen eropuit en we vonden de tofste verhalen, en het maakte niet uit waar. Dit seizoen zijn we in Mexico, Pakistan, Estland, Letland, Duitsland, en Rusland, om een zo breed mogelijk perspectief te krijgen van wat er aan de hand is. In Mexico speelt cyber een belangrijke rol in de strijd tussen de drugskartels en de Mexicaanse overheid – dingen waar je niet zo snel aan denkt.Natuurlijk zijn er ook een paar voordehandliggende dingen zoals Rusland. Dat is een land die bekend staat om de recente hacks, maar ook het gebied is waar je moet zijn voor de belangrijkste hack uit de geschiedenis van hacken. We zijn in Pakistan om de Amerikaanse missie te onderzoeken zoveel mogelijk terroristen te doden. De informatie om dat te doen is voor een belangrijk deel het aftappen en afluisteren van datasignalen - van radiosurveillance tot satelliet- en internetcommunictatie. Hoe vind je terroristen? Ik denk dat dit een vraag is waar veel mensen geïnteresseerd in zijn maar weinig van weten.
Advertentie
We hebben behoorlijk ongelooflijke inzichten gekregen in de Russische hacks van de Democratische Partij in de VS. Ik ben echt benieuwd wat mensen daarvan gaan vinden, want volgens mij is veel van de informatie nieuw voor het publiek. Ik zeg je nu alvast dat ik niet graag terug naar Rusland wil als deze aflevering online staat.Wat was de grootste uitdaging in de productie van dit seizoen?
Voor elke journalist die over dit onderwerp bericht heeft het probleem dat bijna niemand voor de zijn verhaal durft te doen, in een beveiligde chat, laat staan voor de camera. Gelukkig hebben mijn team en ik inmiddels een goede naam in de hackgemeenschap.Heb je weleens het idee gehad dat iemand jou of een partner uit het team probeerde te hacken? Kan je daar iets over zeggen?
Jazeker. In Rusland kreeg ik min of meer affirmatie dat ik gevolgd werd door de FSB de Russische inlichtingendienst en opvolger van de KGB, red.). Dat had meerdere redenen, maar ik denk dat ze vooral nieuwsgierig waren wat ik in Rusland aan het doen was. Om dat te vermijden bleef ik van het internet weg, gebruikte ik alleen burnertelefoons en verstuurden wij alleen versleutelde berichten naar elkaar als het nodig was. Punt is dat alles in Rusland staatsbezit is, waardoor het super moeilijk is om veilig met elkaar te communiceren.Je kan, kortom, wel een hoop doen om het ze moeilijker te maken, maar als ze iets willen inzien, dan lukt dat ze waarschijnlijk wel.Je verwacht een beetje dat dit gebeurt in Rusland, maar zijn er ook plekken waar je dit niet had verwacht?
Ik wist wel dat de ISI in Pakistan een machtige, gevaarlijke inlichtingendienst was. Maar ik wist niet hoe algemeen gevreesd ze waren in het land. Als je daar ISI zegt schrikken mensen zich echt dood. We kregen op het gegeven moment bericht dat ze ons wilde spreken, en toen hoorde we niks meer. Het was denk ik een waarschuwing dat we uit moesten kijken. Opvallend, want ik nam precies dezelfde voorzorgsmaatregelen als in Rusland.Welk verhaal was het leukste?
Mexico was cool. Het is een interessant land, en er is op cybergebied een hoop gaande bij de regering en de kartels. En niet veel mensen weten ervan. Dat maakt verslag geven leuk. Het is fascinerend om de tentakels van de kartels, en overheid en de CIA in elkaar verstrengeld geraakt te zien. Er speelt veel tegelijk in dit prachtige land.