De Amsterdamse biokunstenaar Cedric Laquieze maakt sprookjesachtige elfjes van dode insecten

Er zit schoonheid in insecten. Goed, misschien niet in de bloedzuigende muggen die je vannacht weer de hele nacht wakker hebben lopen houden, maar het insectenrijk is breder en vooral mooier dan dat. Er zijn er veel van. Heel veel zelfs. Naar schatting leven er zo’n 10 quintiljoen van de beestjes op aarde – dat is een 10 met 18 nullen of 10.000.000.000.000.000.000 als je van uitgeschreven getallen houdt – en daarmee zijn insecten de meest omvangrijke groep dieren ter wereld. Yay!

Misschien is het fijn om dat getal in je achterhoofd te houden bij het bekijken van de kunst van Cedric Laquieze (33). Zeker als je jezelf niet direct een fan zou noemen van kunst die is gemaakt van afgehakte hoofden en afgesneden ledematen. Want dat is precies wat de aan de Rietveld Academie afgestudeerde biokunstenaar uit Amsterdam maakt: Cedric verzamelt de meest prachtige exemplaren van kevers, vlinders en sprinkhanen, snijdt ze aan stukken en voegt ze weer samen om zo ongelofelijk mooie en tegelijkertijd ongelofelijk creepy 'insectenelfjes' te maken. Waarom? Ik heb werkelijk geen idee. En dus belde ik met Cedric om erachter te komen.

The Creators Project: Hoi Cedric, waarom maak je dit?
Cedric Laquieze: Mijn zusje was jarig en ik was te laat om een kadootje te kopen. Ik liep al een tijdje rond met het idee om een keer iets te maken met de collectie van insectenexemplaren die ik thuis had liggen, maar ik had nooit een reden of de balls om het ook echt te doen. Toevallig hadden we de avond ervoor Peter Pan gekeken en toen dacht ik weet je, screw it: ik maak gewoon een insectenelfje voor d'r.

En, was ze er blij mee?
Ja, heel erg. En ik ook. En dus maakte ik er nog één, en nog één enzovoorts. Inmiddels heb ik denk ik wel iets van honderd van deze elfjes heb gemaakt, en ze zijn stuk voor stuk verkocht. Er zit een vreemd soort schoonheid in insecten, ze zijn prehistorisch en goddelijk, en ze hebben een textuur en kleur die je nergens anders terugvindt. De mogelijkheden om met insecten te ontwerpen zijn eindeloos.

Hoe kom je aan de insecten?
Ik haal de meeste van mijn insecten bij een fossielenwinkeltje in De Pijp genaamd Stenelux. Dat is echt een prachtig winkeltje dat ook nog eens gerund wordt door superlieve mensen. Die bellen me op als ze iets moois binnen krijgen en dan koop ik ze in.

Hoe maak je de elfjes?
Vaak begin ik met vijf tot tien insecten van ongeveer dezelfde kleur en daar zoek ik dan passende vlindervleugels bij. Ik start met het hoofd en werk van daaruit naar beneden om de juiste dimensies te bepalen. De reden dat ik ze op een metalen pin bevestig en in een glazen koepel zet, is omdat ik wil dat ze eruitzien als een soort wetenschappelijke vondst. Alsof de elfjes echt ooit ergens hebben geleefd en bewaard zijn gebleven.

Wat denk je dat de insecten zelf van je werk zouden vinden?
Uhmn… nou laat ik zeggen dat als ik dit met mensen zou doen iedereen het behoorlijk vies zou vinden, ikzelf op de eerste plaats. Maar vanuit het perspectief van de insecten denk ik niet ze het me in dank zouden afnemen dat ik net met zijn arm en haar been een compleet nieuw lichaam heb gebouwd. Maar gelukkig komen ze er wel altijd mooi uit te zien.

Wat kunnen we in de toekomst nog van je verwachten?
Op het moment ben ik bezig om het idee van de elfjes uit te breiden naar andere mogelijkheden. Ik ben bijvoorbeeld aan de slag om kleding en hoofdstukken te maken die gedeeltelijk bestaan uit exoskeletten van insecten, zoals mijn Golden Beetle Mask. Daarnaast heb ik vorig jaar modeontwerper Iris van Herpen geholpen om haar 'bird dress' voor de Paris Fashion Week 2013 te maken, bestaande uit drie meeuwenschedels met parels, siliconen en bloemendetails. Dat was een hele inspirerende ervaring dus ik wil nu kijken hoe het is om dat op een grotere schaal te doen. Maar ik probeer daarbij wel altijd dezelfde esthetiek van de elfjes te behouden. Ik zal altijd elfjes blijven maken.

Hou Cedrics website in de gaten voor meer insectenkunst.