FYI.

This story is over 5 years old.

Creators

De indrukwekkende wegen van Sevdaliza

"Vijf jaar geleden was ik bewust een heel ander persoon, en nu ben ik net zo goed volledig overtuigd van wie ik ben."
Fotografie door Zahra Reijs. Styling door JeanPaul Paula

Op vrijdag 30 september zal Sevdaliza met compleet nieuwe liveshow optreden tijdens onze Vincent op Vrijdag-avond in het Van Gogh Museum. Lees hieronder het interview dat ze deze zomer aan i-D gaf. 

De Rotterdamse Sevdaliza (27) is in de afgelopen twee jaar uitgegroeid tot een grote ster, met een dito internationale fanbase. In november bracht ze Children of Silk uit, haar tweede EP, en ze voelt nog niet echt haast om met een album te komen. "Ik ben een laatbloeier, ik heb sowieso geen haast," zegt ze als ik haar vraag of leeftijd voor haar een rol speelt. Met grote festivals als Best Kept Secret en Sónar Barcelona in het vooruitzicht spreken we haar over de afgelopen twee jaar, waarin haar carrière een grote vlucht nam. En praten we over de toekomst. "Ik heb geen idee wat ik over vijf jaar voor mezelf zou willen."

Advertentie

Ze komt net terug uit de VS, waar ze in de studio heeft gezeten. De dag voor ons gesprek gaf ze een show in Warschau en een paar dagen later zou ze al weer in Berlijn optreden. Ze heeft het druk, maar ze heeft een bijzondere kalmte over zich.

De studio in, touren, waarom doe je dat allemaal door elkaar?
Ik denk dat het te maken heeft met dat ik een independent ben. Ik heb geen traditionele route. Het gaat allemaal door elkaar. Ik bedenk bijvoorbeeld niet eerst een project en dan pas de video, zoals veel muzikanten doen. Ik kan video's maken op een moment dat ik niet weet voor welke single dat zal zijn.

Leuke manier, om vanuit beeld te denken.
Zeker. Het is misschien niet de makkelijkste manier als het gaat om samenwerken met anderen; ik kan best wel wispelturig overkomen. Zelf vind ik alles dat ik doe volkomen logisch. Als je creatief bent kun je een heel sterk gevoel bij iets hebben, dat je niet per se kunt uitleggen. Maar toch, de groep mensen waarmee ik samenwerk houdt al best wel lang stand, zoals Mucky bijvoorbeeld, mijn producer, waardoor je elkaar goed leert kennen. We werken prettig samen. Er ontstaan steeds minder misverstanden.

Op je Facebookpagina of op je website is niet goed te zien waar je binnenkort allemaal speelt. Is dat bewust?
Ik ben daar altijd een beetje vaag over.

Waarom?
Ik vind het vanuit artistiek oogpunt niet zo mooi om shows aan te kondigen. Ik hou daar niet van.

Advertentie

Vind je het te commercieel staan?
Misschien. Ik deel ook nooit promolinks, ik vind het een soort vervuiling. Ik snap wel dat mijn fans willen weten waar ik speel en soms kondig ik iets aan, maar vrij random eigenlijk. Ik zie het soms een beetje als spam.

Ik vind Children of Silk volwassen klinken. Is dit jouw sound? Of ben je nog steeds aan het experimenteren met wat jouw geluid zou moeten zijn?
Ik denk dat dit de eerste EP is die echt voelt als mijn creatie. Het is altijd zoeken. Ik ben ontzettend kritisch, maar er komt wel altijd dat moment dat ik iets afmaak en het naar buiten breng. Ik heb een soort standaard in mijn hoofd en daar werk ik naartoe.

Wat voor ontwikkeling heb je de afgelopen jaren doorgemaakt?
Het is met name een persoonlijke ontwikkeling geweest. Natuurlijk ontwikkelde ik mijn skills, en mijn visie. Maar ik heb ook een haast filosofische weg afgelegd, waarin ik mezelf constant bevraagd heb. Door het maken ben ik er steeds meer achter gekomen dat ik niet zo heel veel weet, en met name op mijn intuïtie moet vertrouwen. De afgelopen twee jaar heb ik geleerd dat te omarmen. Daardoor kom ik soms echt voor moeilijke keuzes te staan.

De route van quick satisfaction probeer ik te vermijden. Ik probeer voor mijn muzikale en visuele ontwikkeling te gaan. Ook zodat ik met de mensen met wie ik werk een mooi dragend project kan opbouwen. Ik heb dat echt geleerd. Ook heb ik geleerd om samen te werken, en mezelf af te zonderen. Voor mijn gevoel ben ik een nieuw leven gestart de afgelopen twee jaar. Ik ben ontzettend veranderd. Ik heb ontdekt dat iedere realiteit maar een realiteit is. Dat bedoelde ik met die filosofische weg: vijf jaar geleden was ik bewust een heel ander persoon, en nu ben ik net zo goed volledig overtuigd van wie ik ben. Over weer vijf jaar ben ik misschien wel weer compleet iemand anders. Dat maakt het interessant.

Advertentie

Ik wilde je vragen: waar zie je jezelf over vijf jaar? Maar dat weet je dus niet.
Ik wil heel graag dingen kunnen blijven creëren met de mensen die ik nu om me heen heb. Het voelt niet alsof ik een keuze heb gemaakt voor iets, en dat dan ben gaan doen. Ik adem het. Ik zou niet weten wat ik anders moet doen, of kan doen.

Voor wat voor moeilijke keuzes kom je te staan?
Ik heb meerdere malen geïnvesteerd in een videoclip die niet uitpakte zoals ik wilde en ik vervolgens besloot 'm niet uit te brengen. Ook al heeft me dat dan veel moeite, tijd en geld gekost, ik probeer het positieve daar dan van in te zien. Dan denk ik: dit is een ontwikkeling geweest, ik heb fouten gemaakt en ik heb ervan geleerd. Met zo'n houding hou je jezelf natuurlijk ook voor de gek. Als ik erbij stil sta hoeveel ik opgeef en doormaak; als ik daar iedere dag bij stil zou staan, zou het veel zwaarder zijn. Ik moet het op een lichte manier benaderen.

Wat ik van je weet is dat je een ijzeren discipline hebt. Je bent professioneel basketballer geweest, komt daar die ijzeren discipline vandaan? En heb jij dat nodig?
[lacht] Ik ben heel streng voor mezelf, maar dat laat ik niet zien aan anderen. Ik probeer het ook niet meer te veel te projecteren op anderen. Ik heb geleerd dat niet iedereen hetzelfde is, of dat een bepaalde aanpak beter is dan een andere. Voor mij werkt dit wel heel goed, ik groei op deze manier.

Ik ben nederig naar de tijd die ik heb. Ik ben niet gelovig, maar ik denk wel: ik heb een bepaalde tijd hier, die heb ik gekregen - ik weet niet van wie, mijn ouders denk ik - en in die tijd wil ik heel graag iets heel erg moois doen. Iets waar ik trots op kan zijn en me goed bij voel. Dus dat doe ik. Als ik dat niet zo zou doen weet ik zeker dat ik me heel anders zou voelen.

Advertentie

Dat lijkt me een mooi uitgangspunt om gedreven te kunnen zijn.
Het lukt niet altijd. Soms ben ik echt klaar met alles. De extremen die ik heb houden elkaar in balans.

Je speelt met genderrollen, zeker op je laatste EP. Waar komt deze fascinatie vandaan?
Het is niet per se een fascinatie. Wat ik creëer gebeurt onbewust. Pas als het af is zie ik wat het geworden is. Gender speelt een grote rol in mijn leven vanwege mijn achtergrond, door hoe ik eruit zie, misschien ook door mijn sportverleden.

Bezig zijn met gender is nu een trend, maar voor mij is het er altijd. Inmiddels accepteer ik mezelf. Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd leren het positieve te vinden in hoe ze zijn. Gelukkig zit ik in een rol waarin dat ook kan, ik hoef me niet te conformeren. Ik kan vrij bewegen, dat gevoel heb ik in ieder geval.

Denk je dat je met jouw boodschap over gender mensen op andere ideeën kunt brengen? Of ben je daar niet mee bezig?
Nee, daar ben ik niet mee bezig, maar ik hoop wel dat als er mensen zijn die daar ook mee bezig zijn, ze het gevoel hebben dat ze wel degelijk die vrijheid hebben.

Je bent nu 27. Speelt leeftijd een rol in jouw werk?
Ik voel me herboren sinds ik muziek ben gaan maken. Ik ben een laatbloeier. Ik heb het gevoel dat ik nu pas aan het opbloeien ben.

Wanneer komt er een album aan?
Dat weet ik niet.

Voel je druk om een album te maken?
Nee, totaal niet.

Oefenen labels ook geen druk op je uit?
Ja, maar het is maar hoe je het ervaart. Er zijn altijd verwachtingen. Ik ben dit nooit gaan doen om aan een externe verwachting te voldoen. Ik ben het gaan doen vanuit een eigen gevoel. Dat werd beantwoord met liefde vanuit alle hoeken van de wereld. Dat vond ik heel erg tof. Zolang ik kan blijven creëren zonder te weten wat het is, en als het dan af is dat een album blijkt te zijn, ja, dan breng ik dat uit. Er komt nu een korte film uit, dat was eigenlijk een mini-EP, die superorganisch is ontstaan, en is dus uiteindelijk een korte film geworden.

Waar kijk je op dit moment het meeste naar uit?
Alles. Ik dacht gisteren: ik heb twee jaar lang zo extreem hard moeten werken, dat vind ik helemaal niet erg, maar ik heb nu wel het gevoel dat ik iets meer bewegingsruimte heb. Op ieder vlak. Ik heb een liveshow, ik heb een band, ik heb hele creatieve mensen om me heen met wie ik dingen kan maken. Voorheen was ik soms drie maanden bezig met de productie van een video, en nu kan ik gewoon iemand vragen om me daarbij te helpen. Het is makkelijker voor me geworden dingen te maken. Dat is fijn, en daar heb ik heel veel zin in.

Dat lijkt me een fijne positie.
Het is waar ik naartoe heb gewerkt. Ik wilde alles of niets.

Dit artikel verscheen eerder op i-D Nederland.