Heremietkreeften zijn kleine zeenomaden met een huisvestingsprobleem. Door het [excessief verzamelen](http://– http://www.fastcodesign.com/1673109/an-artist-gives-hermit-crabs-crazy-new-homes) van schelpen door mensen, is er een tekort aan woningen onstaan voor de beestjes waardoor ze gedwongen zijn onderdak te zoeken in bijvoorbeeld zwerfhout en plastic afval dat rondslingert in de zee. Met haar delicate kunstproject “Why Not Hand Over a “Shelter” to Hermit Crabs?” stelt de Japanse kunstenares Aki Inomata dit issue op briljante wijze aan de kaak.
Advertentie
Met een 3D-printer vervaardigde Inomata doorzichtige plastic schelpen in de vorm van minuscule architectonische hoogstandjes uit verschillende landen. Om ervoor te zorgen dat haar synthetische exoskeletten de juiste proporties en dimensies voor de beestjes zouden hebben, maakte de kunstenaar gebruik van CT scans van een verlaten zeeschelp. Gebaseerd op de tomografie van de binnenkant van deze natuurlijke schelp, printte Inomata een driedimensionaal prototype en creëerde aan de hand van dat model meerdere, leefbare miniaturen. Vervolgens plaatste ze de werkjes in een kooi met heremietkreeften, die binnen de korste keren hun intrek hadden genomen in het huisje van hun voorkeur.New York City, VS
Zaanse Schans, Nederland
Santorini, Griekenland
Even wat achtergrondinformatie om je date mee te amuseren als het gesprek stilvalt tijdens een (schaaldiervrij) diner: heremietkreeften zijn behoorlijk awesome. Anders dan hun naam doet vermoeden, gaan hermit crabs niet door het leven als kluizenaars, maar meer als dakloze krakers. Om hun naakte, kwetsbare achterlijf te beschermen tegen bijtgrage vijanden, 'lenen' ze lege slakkenhuisjes om in te leven. Zodra ze hun schulp zijn ontgroeid, laten ze deze weer achter voor een kleinere lotgenoot en gaan ze op zoek naar een groter stulpje.In het aquarium van Inomata betekent dit de keremietkreeftjes gedurende hun leven dus in meerdere wereldsteden komen wonen. Met haar miniaturen speelt Inomata dan ook met concepten van transnationalisme en identiteit. “Ik verbind mijn studie naar de transformatie van de heremietkreeft met het proces van assimilatie dat plaatsvindt bij mensen," vertelt de Japanse. "Ook mensen immigreren, verhuizen of krijgen soms een nieuwe nationaliteit.” De wonderlijke wezentjes, die soms een Hollandse windmolen en dan weer een Manhattanse wolkenkrabber op hun rug dragen, lijken op die manier nationale grenzen over te steken en te overstijgen. “Hoewel de lichamen van de heremietkreeften hetzelfde blijven, verandert iedere miniatuur het aangezicht van het diertje volledig. De verkleinde gebouwen functioneren als uithangborden voor de nieuwe identiteit van de inwoners. Het is alsof de beestjes ons vragen: Wie ben jíj?"
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
