De Eindhovense student Fides Lapidaire vindt dat het tijd wordt om festivalbandjes te recyclen

Volgens cijfers van de Festival Monitor waren er vorig jaar zo’n 22,7 miljoen festivalbezoekers in Nederland. Los van de entreebewijzen gaven zij rond de 445 miljoen euro uit, wat net zo veel is als de totale studieschuld die heel Utrecht momenteel heeft opgebouwd. Als je zou berekenen hoeveel plastic bekers, afgedankte tentjes en andere festivalrotzooi dat tot gevolg moet hebben gehad, dan heb je niet alleen best weinig te doen, maar kom je ongetwijfeld ook uit op aantallen waarmee je de meeste milieuactivisten aardig op de kast jaagt.

Fides Lapidaire, een student aan de Design Academy Eindhoven, heeft in ieder geval al een manier bedacht hoe we een deel van die rommel kunnen hergebruiken. De resten van de welbekende festivalbandjes, om precies te zijn.Voor haar studie onderzocht ze meerdere technieken om het polyester van festivalbandjes in nieuwe duurzame materialen te verwerken. "Het hangt er maar net van af hoe je de stof verwerkt. Kleding is mogelijk, maar ook massieve voorwerpen, zoals drinkbekers. En als je het heel dicht op elkaar perst, krijg je een materiaal dat zelfs geluid isoleert – ideaal voor op festivals dus.”

De student vertelt dat bij het aanbrengen van een festivalbandje er “in de meeste gevallen al zo’n twintig centimeter in de prullenbak belandt." Als dat inderdaad zo is, zou dat betekenen dat we in het jaar 2015 zo’n 454 kilometer aan festivalbandjes hebben weggegooid. Leg die allemaal aan elkaar, en je kunt een lijn trekken van Amsterdam naar een voorstad van Parijs.

Om het materiaal te verwerken zijn verschillende technieken mogelijk. Fides versnippert de stof, haalt de vezels uit elkaar, maar met hetzelfde gemak gaat ze er met hete lucht overheen en laat ze gedeeltes van de bandjes wegsmelten. De losse stukjes stof maakt ze aan elkaar door ze samen te branden, of door ze te punchen – een soort vilttechniek waarbij naalden met kleine weerhaakjes in en uit de stoffen worden gestoken. Een bijkomend voordeel is dat het ontwerp van het bandje nog doorschemert in het uiteindelijk materiaal. In de verschillende stoffen hierboven zie je als je goed kijkt bijvoorbeeld nog net het logo van de Dutch Design Week terug. Andere festivalbandjes zullen dus iedere keer tot nieuwe kleurencombinaties leiden.

Hoe nu verder? “Het werk is vrij arbeidsintensief, dus ik ben nu aan het onderzoeken hoe je het proces zou kunnen mechaniseren. Mijn docenten zien er in ieder geval veel potentie in.” Misschien dat er dus over een paar jaar festivals zijn met geluidsdempers of T-shirts die ooit het levenslicht zagen als afgedankte festivalbandjes, of dat een of andere biergigant besluit om zijn gadgets voortaan te maken van een iets minder verkwistend materiaal. Er is in ieder geval een groeiende berg materiaal die voor het oprapen ligt.