Een levensverhaal, verteld in 1.000.000 filmstills

Het begon allemaal met een quote uit de film American Beauty uit 1999: “I had always heard your entire life flashes in front of your eyes the second before you die.” Of dit waar is zullen we waarschijnlijk pas weten als het zover is, maar de achttienjarige Franse kunstenares Candice Drouet had geen zin om daar op te wachten. Ze wilde nu al weten hoe haar leven er uit zou zien als het aan haar voorbij zou flitsen. En dan niet haar ‘gewone’ leven, maar haar filmleven: de duizenden films die ze tot nu toe heeft gekeken.

Het mondde uit in het project 1.000.000 Frames, waarin ze stills verzamelde uit alle films die ze ooit heeft gezien, en die vervolgens samenvoegde tot een video van vijf minuten. De beelden schieten zo snel voorbij, dat je vaak nauwelijks kan ontwaren om welke films het gaat. De video is dan ook niet bedoeld als begrijpelijk filmoverzicht. Het is eerder een nieuwe vorm van een docu-verhaal. Dit is Drouets leven dat voorbijvliegt, op stroboscoopstand, vol milliseconden van films die je misschien ooit eens op een regenachtige dinsdagmiddag hebt gezien – en misschien ook niet.

De tweede video in de serie, genaamd The Movies That I Saw With My Father (90’s Films), is nog persoonlijker, en tegelijkertijd ook iets overzichtelijker. De korte video bestaat niet uit stills, maar uit (hele) korte fragmenten van films die Drouet samen met haar vader bekeek. Het geeft je als kijker wat meer tijd om te raden om welke films het gaat. Bovendien heeft ze in het onderschrift een lijst gemaakt van alle films die in de video zijn opgenomen.

Het derde deel in de reeks kwam afgelopen maandag uit en heet 1996/The Year I was Born/. Hoewel niet even snel als de eerste video, en meer op de muziek geëdit dan de eerste tweede, is de video toch chaotischer: beelden komen langs in verschillende kaders, het oog blijft wat verward achter, alsof we de films net als Drouet zelf nooit bewust hebben meegemaakt, en toch ooit hebben gezien.

De jonge filmmaker is van plan om in totaal honderd van deze video’s te maken, waarin ze steeds een belangrijke periode uit haar leven als filmkijker wil samenvatten. Voor wie mee wil op haar zoektocht naar haar (en ons) versnipperde visuele geheugen, hoeft alleen haar Vimeo-account Really Dim in de gaten te houden. In de tussentijd kun je gewoon lekker films blijven kijken.