Ik had een out-of-body-experience tijdens de Beyond Biënnale

Deze week ging ik naar de Beyond Biënnale in de Amsterdamse Tolhuistuin, die nog tot aankomende vrijdag 26 september (morgen dus) gratis te bezoeken is. De Beyond Biënnale is een samenwerking met Discovery Festival en richt zich op nieuwe multimedia-installaties die de grens opzoeken tussen technologische innovatie en kunst. Zo vind je er bijvoorbeeld Aaron Sherwood's Firewall –waarmee je interactief een pianostuk kan beïnvloeden door de flexibele display in te drukken of voor een kinect te gaan staan – en Sander Veenhof's Not Ok Glass – waarmee je in realtime de gedachten van de mensen om je heen kunt lezen met behulp van een gehackte Google Glass. Maar tussen al die installaties stak er één ervaring vrij letterlijk met kop en schouder bovenuit: de 3RD van Monobanda & Dus Achritects. De installatie laat je via een soort reality game een digitale out-of-body experience beleven. Om dit te kunnen ervaren is het de bedoeling dat je een grote abstracte witte helm opzet, wat ervoor zorgt dat je precies lijkt op Pyramid Head uit Silent Hill maar dat terzijde. In de helm is een klein beeldscherm verwerkt waarop je jezelf vanuit een vogelperspectief terugziet via een camera die je van bovenaf filmt, waardoor je een ongekend beeld van jezelf en de wereld om je heen krijgt.

Dit ben ik, out-of-body.

Met de helm op liep ik samen met wat andere mensen eerst wat onwennig rond in de ruimte. Gelukkig verdween dat gevoel na een paar minuten en al snel liep ik door de ruimte met dit bizarre ding op mijn hoofd alsof het de normaalste zaak van de wereld was. De helm zorgt ervoor dat je volledig versmolten raakt met het personage op het beeldscherm, een 'personage' die eigenlijk dus gewoon je echte, aardse lichaam is. Na een tijdje voelde ik me meer verbonden met dat lopende lichaam 'onder me' in plaats van mijn eigen lichaam, een sensatie die tegelijkertijd supervreemd aan en aan de andere kant ook best wel normaal voelde. Alsof je een avatar bestuurt door zelf je lichaam te bewegen.

Na ongeveer vijftien minuten met het abstracte gevaarte op mijn hoofd rond te hebben gelopen, werd het gevoel van de out-of-body experience alleen maar groter toen ik de helm eenmaal afzette. Het had er gewoon voor gezorgd dat ik me voor even niet meer in mijn eigen lichaam thuis voelde. Het normale lopen en bewegen voelde nu opeens heel vreemd aan toen ik weer vanuit mijn eigen perspectief om me heen kon kijken – iets waar ik na het gebruiken van een Oculus Rift nooit last van heb gehad. Je kan het een klein beetje vergelijken met het gevoel dat je hebt als je de hele dag op het water bent geweest en ’s avonds in je bed nog steeds de golven voelt. Een bizar gevoel.

Het leuke aan een project zoals 3RD is dat het laat zien hoe erg virtueel en ‘echt’ met elkaar kunnen versmelten, of misschien al versmolten zijn. Ik raad je dan ook aan om het zelf uit te proberen. Maak tijd vrij, skip een dagje werken of school, verslaap je drie uur, want je hebt nog tot en met morgen om zelf te voelen hoe het is om helemaal niet in je eigen lichaam thuis te horen. En dat is stukken leuker dan het klinkt.

Bekijk de website van de Beyond Biënnale voor meer informatie.