FYI.

This story is over 5 years old.

Film

Ik sprak met de maker van 'Credence': een sci-fi film over een familie die uit elkaar getrokken wordt

Twee vaders moeten afscheid nemen van hun dochter in een apocalyptisch verhaal die de wereld voor de LGBT gemeenschap wil veranderen.

Science-fiction is een spekkie naar mijn bekkie en toen ik op de trailer van Credence stootte werd mijn honger alleen maar groter. Ik was niet de enige die enthousiast was over deze film die besluit to boldly go where no one has gone before. De Indiegogo die gewijd is aan de film werd namelijk overspoeld door donaties en heeft al drie keer het beoogde doel behaald. Een goede reden dus om contact op te nemen met Mike Buonaiuto, de regisseur van deze baanbrekende film en een fervent activist voor gelijke huwelijksrechten.

Advertentie

In het kort gaat de film, die 30 tot 40 minuten zal duren, over een familie die uit elkaar getrokken wordt doordat de aarde steeds onbewoonbaarder wordt. Alleen kinderen mogen van de aarde vertrekken doordat er slechts beperkte mogelijkheden zijn om mensen te evacueren. Bovendien kosten tickets veel geld. "Deze familie uit de middenklasse moet dus veel doen, en veel opofferen, om hun dochter op een ruimteschip te krijgen die weggaat van de aarde,” aldus de regisseur van de film zelf.

The Creators Project: waar komt het idee achter de film vandaan?

Mike Buonaiuto: Er is nooit echt een science-fiction film geweest waarin LGBT karakters in de vertellende positie werden geplaatst. Sterker nog, er was letterlijk gisteren een verslag van de New York Times waarin gezegd werd dat sci-fi het slechtste genre is voor het afbeelden van LGBT karakters: ‘waar zijn ze?’

Ze worden bijna altijd voorgesteld als mensen die worstelen met hun seksualiteit, die uit de kast komen, zelfmoord plegen, depressief zijn: het is allemaal gekoppeld aan hun seksualiteit terwijl mensen eigenlijk niet maar één ding zijn. Mensen zijn een veelheid aan dingen.

Het gaat niet alleen om het vertellen van een verhaal, maar het laat ook zien wat er gaande is in de wereld rond de LGBT gemeenschap op dit moment. In Rusland is bijvoorbeeld vrij recent een wet aangenomen die het illegaal maakt voor homoseksuelen om kinderen te hebben. Kinderen worden dus weggenomen van hun ouders. We willen een verhaal vertellen waarin de wereld om ons heen zich in kan herkennen, maar dat ook een politiek punt maakt rond de vraag ‘waar zijn alle LGBT-karakters?’

Advertentie

Zal de technologie die gebruikt gaat worden net zo baanbrekend zijn als de inhoud?

We gebruikten C300 camera’s om de trailer mee te schieten, en een collectie van special effectsprogramma's. Wat ook interessant is, is dat ik vanwege het krappe budget het grootste deel van de visual effects zelf heb gedaan.

Het is fantastisch wat je eigenlijk kan doen met een standaard stukje software, zeker wanneer je werkt met materiaal van een C300 dat er schitterend uitziet. We wilden al het gereedschap gebruiken dat ons was geschonken voor dit project. We gaan uiteindelijk terug naar het bedrijf, dat al het gereedschap heeft gedoneerd, om ze vervolgens echt in dienst te nemen voor de volledige film.

Hoe reageerden de acteurs toen het idee voor de film aan ze werd voorgesteld?

Alle acteurs waarmee ik samenwerkte in mijn vorige campagnes waren hetero. Ik denk niet dat het uitmaakt als je heteroseksuele mensen hebt die gay-karakters spelen. Ik denk dat dat juist het politieke punt bewijst: je hebt een verscheidenheid aan acteurs die verschillende rollen spelen.

Over het algemeen hielden ze van het idee en ik denk dat één ding er uit sprong en dat was hoe uniek het idee is. Ook geeft de film de acteurs een kans om te laten zien hoe breed en diep hun vaardigheid als acteurs gaat.

Waarom heb je voor science-fiction gekozen als genre?

Ik denk dat science-fiction echt ons begrip van de wereld om ons heen kan vormen. Sci-fi is een genre dat progressief zou moeten zijn en naar de toekomst zou moeten kijken, maar we zien, zeker na het artikel van de New York Times, dat sci-fi niet zo instructief is als het aankomt op een bepaalde categorie van karakters en hun presentatie in films.

Advertentie

We willen sci-fi gebruiken als een manier om te laten zien hoe het er uit zou zijn als films progressiever zouden worden. Daarnaast ben ik ook een ontzettende fan van sci-fi: een aantal van de beste films hebben me geleerd dat een groot deel van de wereld is afgeleid van science-fiction films.

Voor mij is het een vorm van escapisme: je kunt een andere wereld binnengaan en waarderen wat de filmmakers je proberen te geven. Ik vind het briljant.

Zou je weer met dit genre willen werken?

Ja zeker. Voordat ik begon met het maken van films zoals Homecoming of LoveAlwaysWins voor de afgelopen Olympische Spelen in Rusland maakte ik sci-fi films. Dus als je hard genoeg graaft kun je er wel één of twee vinden. Het is zeker iets waar ik al langere tijd aan toegewijd ben.

Is er een specifieke en persoonlijke reden waarom je zo toegewijd bent aan de LGBT gemeenschap?

Ja, ik denk dat wat ik probeer te doen is om mijn bron van vreugde en waar ik goed in ben gebruik om een verschil te maken. Ik werk met mensen van rond de hele wereld samen die hetzelfde proberen te doen: schrijvers, kunstenaars en zelfs web-developers. Het zijn allemaal mensen die hun vaardigheden gebruiken om de wereld op een positieve manier te veranderen. Het feit dat ik opgegroeid ben als een homoseksuele man is ook een belangrijke reden.

Toen ik opgroeide zag ik geen positieve rolmodellen in de media of in films waar ik me mee kon identificeren. Dus als ik dat ‘kernbeeld’ kan produceren waar mensen door geïnspireerd raken zal het hopelijk jonge mensen een kans geven om een betere representatie te zien. Iets wat ik niet zag toen ik op school zat.

Advertentie

Zou je een reden kunnen bedenken waarom er niet meer films met een soortgelijk thema zijn?

Ik denk dat het heel moeilijk is om een publiek direct in je karakter te laten geloven. Ik denk dat andere filmmakers de karakters in een bepaald framework en in bepaalde stereotypes proberen te passen die mensen automatisch begrijpen en waar geen vragen over gesteld worden.

Maar op een bepaalde manier moet je iets moediger zijn dan dat. Wat we hebben laten zien is dat het niet uit maakt wat voor seksualiteit je karakters hebben, mensen zullen nog steeds begrijpen wat de film probeert te doen. Ze zijn enthousiast over de film ongeacht wat de seksuele voorkeur is van de hoofdpersoon.

We schreven het verhaal eigenlijk met een man en een vrouw in ons hoofd en pas op het laatste moment maakten we er twee mannen van. Dat was een manier om automatische stereotypering te voorkomen die het proces zou verstoren of die er per ongeluk tussen zou springen.

We deden het expres: we schreven het verhaal met een man en een vrouw omdat we wilden kijken wat er zou gebeuren als we ze zouden verwisselen. We wilden niet vallen voor stereotypes. Omdat we zo ondergedompeld zijn in cinema, springen we meteen naar die stereotypen wanneer we  iets proberen te schrijven omdat het zo moeilijk is om te doen: iets voor het scherm schrijven.

Denk je dat de film een verandering teweeg zal brengen in de represenatie van de LGBT gemeenschap in mainstream films?

Ik denk het. Ik bedoel hoe meer mensen het zien, des te meer mensen het delen. Het maakt niet uit of ze bijdragen aan de Indiegogo campagne of niet, hoe meer mensen het delen hoe beter. Zichtbaarheid is het middel dat we hebben om te tonen aan de wereld dat er een betere manier is om de diversiteit van karakters te laten zien.