FYI.

This story is over 5 years old.

dan tapper

In de video Heliosphere dansen zandkrabben op ruimtegeluiden

Dan Tapper verwerkte de bewegingspatronen van de scopimera tot buitenaardse abstracties.
Alle afbeeldingen met dank aan Dan Tapper

Het beeld hierboven was er nooit geweest als de scopimera, een soort zandkrab die vertoeft rond de Indische Oceaan, niet zou hebben bestaan. Het is geïnspireerd op de patronen die deze diertjes maken terwijl ze voedsel verzamelen. De Britse kunstenaar Dan Tapper zag deze kreeftachtigen in een documentaire, en was zo gebiologeerd door hun bewegingen dat hij ze digitaal ging nabootsen, en er abstracties van maakte die doen denken aan beelden uit een ander sterrenstelsel. Zelf noemt hij ze Hyper Nebulas: “Wat je ziet is een natuurlijk proces op microniveau, dat sterk lijkt op natuurlijke patronen op een macroniveau,” zegt Tapper in een e-mail. “Noem het een soort zandkrabbenkosmologie.”

Advertentie

De Hyper Nebula is slechts een van de vele bouwsteentjes van Tappers nieuwe video Heliosphere, in zijn eigen woorden een “verkenning van de ruimte door middel van geluiden, data, tekst, beeld en verbeelding.” Het ene element, zoals de Hyper Nebula, komt gewoon van de aarde, maar het geluid van de video is afkomstig van verschillende plekken in ons heelal. Zo ving hij de geluiden op van de elektromagnetische stralingen die door neutronensterren worden uitgezonden, die hij vervolgens bewerkte met een laagfrequente oscillator – een onderdeel van de synthesizer waarmee je geluidssignalen kunt aanpassen. Met speciale sonificatietechnieken zette hij geluidssignalen om in beeld. Heliosphere laat zo dus zien hoe de ruimte klinkt.

Tapper vindt onhoorbaar geluid intrigerend. Een paar jaar geleden raakte hij gefascineerd door VLF (very low frequency), het geluidsniveau tussen de 3 en 30 kHz, dat het menselijk oor niet kan waarnemen. De geluiden op deze frequentie zijn van zichzelf aanwezig in de natuur, maar worden ook door de mens geproduceerd, in de vorm van bijvoorbeeld radio- en telefoonsignalen. Juist het feit dat deze geluiden zo onbereikbaar zijn, net zoals die uit de ruimte dus, maakt ze voor Tapper interessant. Met de juiste apparatuur zijn deze geluiden natuurlijk wél te horen, en daar maakt hij dankbaar gebruik van – Tapper wil het onzichtbare zichtbaar maken, en het onhoorbare hoorbaar.

Om mensen ook zélf te laten ervaren hoe je onhoorbare geluiden toch nog kunt horen, schreef Tapper de Sound Artist’s Guide, waarin hij uitvoerig beschrijft hoe mensen hun eigen VLF-ontvangers kunnen bouwen. Tapper ziet zichzelf naast een geluidskunstenaar namelijk ook als een zendkunstenaar. “Niet zozeer omdat ik veel werk met radiosignalen, maar omdat ik ideeën wil uitzenden,” zegt hij. “Ik wil kunst maken die de schoonheid van de wetenschap laat zien.”

Dan Tapper in actie

Bekijk hier de website van Dan Tapper