Overdag is de Kawah Ijen in de buurt van Oost-Java een vulkaan als alle andere. Tot de nacht valt. Dan sijpelen langzaamaan felblauwe zwavelvlammen en paarsgekleurde lava de vulkaan af, en transformeert de vulkaan in een verbluffend natuurverschijnsel. Een natuurverschijnsel dat overigens niet zonder risico’s is. Iedere nacht weer begeven zich honderden mijnwerkers zich op de Kawah Ijen om met gevaar voor eigen leven de vulkaan te mijnen.
Advertentie
Wanneer de gesmolten zwavel op de vulkaan kristalliseert, breken de mijnwerkers de zwavel af, verzamelen het in manden en transporteren het zo'n drie kilometer naar beneden zodat het gebruikt kan worden in de chemische en voedselindustrie. Het werk is zwaar en slecht betaald, de condities gevaarlijk, en veel van de mijnwerkers beschikken niet over de juiste uitrusting om zichzelf tegen het giftige gas te beschermen - laat staan tegen de soms wel vijf meter hoge vlammen die uit de vulkaan omhoogschieten.Olivier Grunewald fotografeerde al jaren vulkanen toen hij voor het eerst hoorde van de Kawah Ijen en de lokale bevolking voor wie de vulkaan het middelpunt van hun bestaan vormt. In 2008 besloot hij samen met filmmaker Regis Etienne dertig dagen in de krater van de vulkaan door te brengen en het leven van de nachtelijke mijnwerkers te documenteren. Het resultaat is een vervreemdende, azuurblauw-gekleurde fotoserie en een 52-minuut durende film genaamd The Mystery of the Blue Flames, die afgelopen winter werd uitgebracht.De foto’s zijn zonder filter geschoten en zijn niet digitaal nabewerkt – ze tonen ons simpelweg een andere wereld, waar vuur eruit ziet als water en mensen tussen het lava hun brood verdienen.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
