FYI.

This story is over 5 years old.

Meesters in Uitstellen

Meesters in Uitstellen: Deel III

Kunstenaars en schrijvers zijn notoire uitstellers. We vroegen een paar van hen wat ze doen als ze eigenlijk aan het werk moeten zijn.
Morning Sun, Edward Hopper, via Wikiart

De reden dat ik dit artikel schrijf, is omdat ik eigenlijk iets anders moet doen. Namelijk een boek schrijven. Daar ben ik weer mee bezig omdat ik eigenlijk nog iets anders moet doen, namelijk een fulltime baan zoeken. Ik stel belangrijke dingen met minder belangrijke activiteiten uit. Waaraan ik later een even belangrijke waarde hecht als hetgeen waar ik me oorspronkelijk aan ophoud. Ik heb er immers tijd in gestopt.

Advertentie

Ik wil graag geloven dat het verschuiven van ‘het beginnen’ naar een ander tijdstip niet erg is. Is uitstellen niet gewoon een onderdeel van het ontwikkelen van het idee? Ik wil heel graag dat dit zo is omdat – mocht duizend keer een glaasje water pakken, toetsenbord schoonmaken, koelkast open en dicht trekken, vuist in mond proberen te stoppen, sorteren, kruimels likken, draden spannen, touw knippen, wandelen, adem inhouden, Facebooken et cetera  nou niet erg zijn, omdat succesvolle kunstenaars en schrijvers dit ook gewoon blijken te doen – ik rustig verder kan gaan met mijn leven.

Om dit uit te zoeken, vroeg ik een aantal kunstenaars en schrijvers naar hun ervaringen. Stellen ze überhaupt wel dingen uit? En zo ja, wat doen ze dan in plaats van wat ze eigenlijk zouden moeten doen? En komen er  uit deze parallelle ontwikkelingen nieuwe bruikbare werken voort of alleen maar natte boterhammen?

Peter de Voogt (28)
Designer

Ik stel graag productie uit met consumptie. Ik geloof dat consumeren een soortgelijk voldaan gevoel op kan wekken als produceren. En dan heb ik het niet over een stuk taart eten of zo. Dat geeft geen sense of accomplishment. Maar een product aanschaffen of selecteren… Wanneer ik het erna in mijn kast kan zetten, ben ik al helemaal tevreden. Bijvoorbeeld een voorraad douchegel, in de aanbieding bij het Kruidvat, of een voordeelpak nieuwe sportsokken omdat je oude steeds grijzer gaan lijken.

Wat ik ook vaak doe, als het te koud is buiten of als ik echt geen geld heb, is dat ik op Amazon m’n winkelmandje vul en dan heel lang aan het uitpluizen ben via welke aanbieder ik de spullen het goedkoopst thuis kan krijgen. Dat houdt in dat ik dan ook amazon.de en amazon.co.uk met elkaar vergelijk, want soms is het aanbod bij de één interessanter dan bij de ander.

Advertentie

Momenteel heb ik bijvoorbeeld twee boxershorts, een joggingbroek en een beanie in m’n winkelmandje. Ze zitten daar al een paar weken in, want vaak is de stap om het daadwerkelijk tot een aankoop te laten komen niet meer nodig. Het gevoel is er al. Ik bewaar het voor de momenten dat het nodig is om jezelf een cadeautje te geven. En dan heb ik het niet zozeer over de joggingbroek zelf, maar het vooruitzicht van een pakketje ontvangen, speciaal voor jou, in je eigen postvakje.

10,837 Sportsocken Herren

Maartje Wortel (33)
Schrijver

Ik weet niet wat uitstellen is, dat hangt ervan af hoe je het leven bekijkt. Zo kan alles uitstellen zijn als dat je levensinstelling is, als je denkt dat de dingen nog moeten gebeuren. Ik denk eerder dat uitstellen een ontzettend vruchtbaar proces is. Als je het zo bekijkt kun je het al geen uitstellen meer noemen. Niet dat ik rondjes lopen of uit het raam staren als hard werken beschouw hoor. Om de hoek van mijn huis is een sticker op een lantaarnpaal geplakt waarop staat: GA WERKEN! Altijd als ik daar langsloop voel ik me enorm schuldig omdat ik weet: er zijn andere mensen – altijd andere mensen, nooit ben ik het zelf – die nu wél aan het werk zijn. Dat is mijn uitstelgedrag. Ik ga lopen. Weg van waar mijn werk is.

Ook kijk ik op literaire weblogs en lees ik wat andere schrijvers aan het doen zijn, wat ze maken en hoe dat ontvangen wordt. Dan denk ik óf ‘ik moet dit ook’ óf ‘ik wil dit nooit meer’. En toch doe ik het altijd weer en dan blijkt het wel mee te vallen met het uitstellen, want dan is er plotseling toch weer een verhaal, een column of een boek en dan vergeet ik hoe het zover is gekomen en dan weet ik: het is allemaal dankzij het lopen!

Advertentie

Ik heb wel altijd één hele erge en gevaarlijke en meestal domme verslaving, dat moet ik toegeven. Soms is dat bijvoorbeeld boterhammen eten. Nu is dat Instagram. Ik kijk naar de foto’s en word ook boos als er te weinig geplaatst is wanneer ik wil. Ik wil steeds nieuwe plaatjes, nieuwe plaatjes, nieuwe plaatjes, en dan lekker hartjes uitdelen, zodat ik toch nog wat kan met mijn liefde, want verder ben ik de hele dag maar een beetje alleen.

De auto-reply van Maartje Wortel

Joost Conijn (44)
Beeldend kunstenaar

Stel alles uit en niets.

(Waarschijnlijk heeft Joost zijn verdere toelichting uitgesteld want sinds ik om nadere uitleg vroeg, hoor ik niets meer.)

Een foto van een vliegtuig in de lucht

Alma Mathijsen (31)
Schrijver

Uitstellen is voor mij een vorm van het onvermijdbare falen nog even afhouden. In mijn hoofd heb ik al twintig briljante romans, een paar hypervernieuwde scenario's en een essaybundel van grote invloed geschreven. Dat is niet zo moeilijk. Om dat wat je wilt zeggen op papier te krijgen, is wel heel moeilijk. Het wordt ook nooit zo goed als ik het voor me zie.

Vooral toen ik begon met schrijven stelde ik veel uit, ik begreep toen nog niet dat niks doen net zo goed falen is. Ik kan beter een beetje falen dan helemaal falen. Dat weet ik nu. Daarom ga ik vrijwel meteen aan de slag als ik me voorgenomen heb om te schrijven. Mijn huis is er een stuk minder schoon van en ik kan niet zeggen dat ik Friends voor de 23e keer in zijn geheel heb bekeken.

Lees hier Deel I en Deel II van Meesters in Uitstellen, met het uitstelgedrag van Maurits de Bruijn, Frederiques Pisuisse, Jan van Tienen, Renske van Enckevoort, Aukje Dekker, Jan Hoek, Tom Lore De Jong en Latoya van der Meeren.