Partyen in een luchtballon in het New Museum in New York

Afbeeldingen met dank aan New Museum. Foto's door Daniel Levin

Dichter Bob Holman spreidt zijn armen uit naar de menigte. Hij staat in de binnenkant van een opgeblazen heteluchtballon. “Zie ons als een onzichtbare stad. Binnen in deze ballon vormen we onze eigen stad binnen de stad.” Als Master of Ceremony verwelkomt hij de gasten tijdens de Performative Conference in Nine Acts, een interactieve tentoonstelling in The New Museum in New York. De avond duurt tot drie uur ’s nachts en is onderdeel van het Ideas City Festival.

Ideas City, oorspronkelijk opgericht tijdens de kredietcrisis in een poging om kunst en cultuur weer samen te brengen in de stad, brengt kunstenaars, stadsplanners, wetenschappers en gewone New Yorkers samen door het organiseren van debatten, interactieve tentoonstellingen en straatfestivals. “Ideas City is een veelpotig dier,” zegt Andrew Gori, één van de kunstenaars en makers van de Spring Break Art Show. Gori is een helpende hand geweest in het verwerven van genoeg ruimte voor de events. Dit jaar is het thema “De Onzichtbare Stad.” Geen betere manier om de avond van poëzie, voorstellingen, dans en kunst af te trappen dan diep verborgen in de Wind Igloo van Jordi Enrich Jorba. Jorba, oorspronkelijk uit Barcelona, gebruikte een regenboogkleurige heteluchtballon voor zijn bijzondere creatie.

“Ik wilde iets maken dat in een paar seconde op- en afgebouwd kon worden,” vertelt Jorba. Zijn werk staat in St. Patrick’s Old Cathedral op Mulberry Street in SoHo. De ballon haalt bij mij gelijk allerlei jeugdherinneringen op en doet me denken aan een soort geheimzinnig fort of een circus. Holman staat in het midden en schreeuwt als een aanvoerder terwijl hij zijn “langste Haiku ooit” start. Het gedicht verhaalt over de stad buiten deze kleurige wanden. Hij spreekt over alles wat we haten en liefhebben. “Een plek die wacht op het verval van het leven.” Het publiek joelt en voelt zich thuis. Ze worden beschermd door één grote — zij het tijdelijke — regenboogkleurige baarmoeder, midden in en tegelijkertijd mijlenver verwijderd van de echte stad die hen omringt.

Het einde van het gedicht nadert en Holman versnelt terwijl hij heftig met zijn armen gebaart. En dan opeens verdwijnen de regenboogkleurige muren. De ballon valt rimpelig omlaag op de grond en toont ons de eigenlijke ruimte waarin we ons bevinden. Een rijtje muzikanten klimt het podium op en Holman begint te zingen. “Morgen is de dag! Een rommeltje is het! Het goede antwoord is… JA!”

Bezoek de website van New Museum voor meer informatie over Ideas City.