Veel van het werk dat je hieronder ziet, zal voorlopig niet toegankelijk zijn voor het grote publiek – het materiaal bevat namelijk radioactieve straling. Het is gemaakt door kunstenaars die geboeid zijn geraakt door de effecten van nucleaire energie, en andere uitvindingen van de mens die de nodige schade aanrichten. Ook de kunstenaars zelf zien het werk waarschijnlijk niet snel meer terug: ze hopen dat het stand houdt tot het moment waarop de radioactieve energie is uitgestraald. Maar dat duurt vaak honderden, zo niet duizenden, jaren.

In 2012 maakte de Zweedse kunstenaar Hilda Hellström een servies-set waarvan het materiaal afkomstig was van de radioactieve bodem van het Japanse Fukushima. Hellström verbleef daar vier dagen met Naoto Matsumura, een rijstboer en tevens de laatste persoon dat nog in deze radioactieve zone woont, en verzamelde aarde van de verontreinigde rijstvelden. Die aarde nam ze mee naar het Verenigd Koninkrijk, waar ze er borden en schalen van maakte – symbolisch voor de vergane landbouw in het gebied – die tentoongesteld werden in het Royal College of Art.

Eerder dit jaar interviewden we Taryn Simon ook al over haar radioactieve kunst. Haar Black Square XVII bevindt zich momenteel in een actieve nucleaire centrale aan de rand van Moskou, en straalt de komende duizend jaar langzamerhand kleine hoeveelheden radioactieve energie uit, net zo lang totdat het vierkant in de muur volledig zwart is geblakerd.

Chim↑Pom is een Japans kunstenaarscollectief dat de afgelopen jaren naam heeft gemaakt met haar provocatieve sociale thema’s. Vier jaar na de ramp bij Fukushima begonnen de kunstenaars in samenwerking met Eva en Franco Mattes aan het project Don’t Follow the Wind: een kunsttentoonstelling binnen radioactief gebied, met werk van onder anderen Trevor Paglen en Ai Weiwei. Pas als het radioactieve gevaar geweken is, zullen we weten wat daar daadwerkelijk te zien is.

Eén van de werken van Trevor Paglen is de Trinity Cube, een kubus van bestraald glas, afkomstig uit het besmette gebied van Fukushima. De kubus is gevuld met Trinitiet: een kunstmatig gevormde glasachtige substantie die in 1945 ontstaan is tijdens de ontploffing van Trinity, de eerste atoombom van de Verenigde Staten.

The Unknown Fields Division, de designstudio van Liam Young en Kate Davies, verzamelde modder van een besmet meer in Mongolië, en maakte daar radioactieve Mingvazen van. Van deze beruchte regio wordt gezegd dat er giftige afvalstoffen van elektronische apparaten in worden gedumpt door fabrieken in en rondom Baotou. De vazen zijn een statement tegen massaproductie van luxegoederen, die over de hele wereld worden verspreid – de vazen zijn onder meer gemaakt van smartphones, vederlichte laptops en de accu van een smart car. Bekijk hier de bijbehorende video.

via

De kunstenaar James Acord, besteedde een groot deel van zijn leven aan het maken van radioactieve kunst, en werd in 1993 de enige persoon in de Verenigde Staten met een vergunning om radioactief materiaal te gebruiken. In één installatie verwerkte hij al het papierwerk dat hij heeft verzameld om deze toestemming te verkrijgen. Voor veel van zijn andere werk liet hij zich inspireren door christelijke heiligdommen – ze moesten stand weten te houden tot in de verre toekomst. In 2011 pleegde hij zelfmoord, maar zijn werk zal nog wel even doorbestaan.

We zijn voor de redactie van The Creators Project vanaf 1 december op zoek naar stagiairs. Mail je CV en motivatie naar leander.roet@vice.com