Nu de digitale en fysieke wereld steeds verder in elkaar verwikkeld raken, is het soms moeilijk de twee überhaupt nog uit elkaar te houden. Special effects worden schrikbarend realistisch, en 3D-printen maakt het mogelijk om ieder digitaal object met een druk op de knop fysiek te maken. In die ontwikkeling is kunst vaak een kracht geweest die de lijn tussen de digitale en fysieke wereld vervaagt, zo bewijst ook het werk van de Oekraïnse ontwerper Anna Marinenko, die in haar composities geluidsgolven in hun natuurlijke tegenhangers laat vervagen.
Advertentie
Marinenko “merkte op dat er een opvallende gelijkenis bestaat tussen geluidsgolven van muziek en de schokkerige hoogtelijnen van bergketens, bomen en skylines,” aldus DesignBoom. De manier waarop de geluidsgolven naadloos overgaan in wonderlijke bergketens of boomlijnen voelen zo natuurlijk en vanzelfsprekend aan dat we ons wel voor onze kop kunnen slaan dat we er zelf niet opgekomen zijn.
Maar de serie gaat verder dan die simpele herkenning van de overeenkomst in de patronen. Misschien legt de gelijkenis namelijk wel een diepere connectie bloot tussen de fysieke structuren en hun digitale tegenhangers. Zou het kunnen dat onze wereld simpelweg bestaat uit informatiegolven? Informatiegolven die wij even makkelijk kunnen begrijpen als een nummer zijn eigen geluidsgolf ontcijfert? Dat zijn het soort vragen die Marinenko's werk, althans in mijn wazige hoofd, oproepen.Maar zelfs zonder die implicaties is de manier waarop Marinenko de twee werelden laat overvloeien gewoon enorm bevredigend om naar te kijken - net zoals het om de een of andere reden heel fijn is om een ananas perfect geschild te zien worden. De link tussen de virtuele en natuurlijke wereld mag dan niet altijd even evident zijn, maar man, wat is het mooi als je het eenmaal ziet.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
