Telmo Pieper brengt zijn oude kindertekeningen tot leven in prachtige realistische kunstwerken

Toen Telmo Pieper een Rotterdams jochie van vier jaar oud was maakte hij tekeningen die door miljoenen mensen over de hele wereld bekeken zouden worden. Niet dat Telmo daar zelf op het moment van bewust was, en de wereld trouwens ook niet. De vluchtige krabbels van beren, haaien en auto’s belandden zoals zoveel van onze jonge creatieve uitspattingen keurig in een doos op zolder. Een doos die, 21 jaar later, door diezelfde Telmo (25) werd afgestoft voor een schoolproject aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam.

Dat schoolproject mondde uit in de serie Kiddie Arts, waarin de illustrator de oude tekeningen in Photoshop bewerkte om zo zijn kinderlijke fantasie van vroeger tot leven te brengen met de digitale skills en technieken van nu. Deze week kreeg het internet lucht van het zaakje en besloot dat de gepimpte kindertekeningen viral moesten. Geef het eens ongelijk.

Omdat ik zelf vroeger ook wel eens tekende maar daar nooit echt iets aan over heb gehouden (een ereplekje op de koelkast daargelaten), besloot ik Telmo te bellen om te vragen hoe het nou is om samen te werken met de vetste kunstenaar op aarde: je jongere zelf.

The Creators Project: Hoi Telmo. Hoe kwam je erbij om je kindertekeningen onder handen te nemen?
Telmo Pieper: We moesten voor school een eigen project verzinnen en toen kwam ik een doos met kindertekeningen tegen die mijn ouders hadden bewaard. Ik was in die tijd heel erg bezig om zo realistisch mogelijk werk te maken en toen kreeg ik het idee om mijn eigen kindertekeningen tot leven te brengen. Alsof al die dingen die ik toen verzon echt zouden bestaan.

Hoe heb je de tekeningen uitgekozen? Zaten er dingen tussen die wel of niet werkten?
Ik kwam heel veel vage krabbels tegen van robots en andere rare dingen, maar wat ik juist interessant vond waren mijn tekeningen van haaien en beren en auto’s enzo. Dingen die echt bestaan. Het leek me namelijk leuk om te kijken of die kindertekeningen realistisch kon maken, juist ook omdat ik nu weet hoe een haai er echt uitziet. Zo heb ik een selectie gemaakt en ben ik daarmee aan de slag gegaan.

Hoe maak je de illustraties?
Eerst scan ik de tekeningen in en dan trek ik de lijnen over in Photoshop. Vervolgens ga ik op zoek naar beeldmateriaal en op basis van de schets ga ik het beeld steeds verder invullen. Vaak weet ik zelf ook niet helemaal wat ik kan verwachten. Het is iedere keer weer een verrassing wat het gaat worden. Je kunt bijvoorbeeld een schets van een hele rare beer met enorme klauwen hebben en dan weet je wel dat het een hele raar beer gaat worden. Maar op hetzelfde moment weet je niet op welke manier want je hebt zo’n beest nog nooit gezien. Iedere afbeelding nam ongeveer twee dagen in beslag. Als het op een gegeven echt een beetje begint te lijken en het pakt grappig uit, dan kan ik daar wel heel erg van genieten ja.

Als kind leek het je niet zoveel te boeien of je tekeningen realistisch waren.
Ja maar dat vind ik ook het knappe van kinderen. Ze maken wel een haai maar ze denken er helemaal niet bij na. Ze zijn heel vrij in wat het mag zijn en alles is plat en te groot en krom. Als je ouder wordt ga je meer en meer tekenen hoe het hoort. Ik vind het knap dat kinderen zich daar helemaal niet door tegen laten houden, het mag gewoon alles zijn. Ik zou die tekeningen van vroeger nu niet meer kunnen maken.

Hebben je de afbeeldingen nog titels gegeven?
Nee. Ik heb er bewust voor gekozen om er voor de rest helemaal geen dingen omheen te verzinnen. Mijn kindergedachtes gingen ook niet over hoe ze heten of wat ze doen. Ik tekende bijvoorbeeld gewoon een haai met een raket erboven en dat was het dan. Een slak was een slak. Een beer een beer.

Wat denk je dat je jongere ikke van zijn nieuwe kunstwerken zou vinden?
Ik denk dat hij het wel heel leuk zou vinden dat ik nog steeds aan het tekenen ben, haha. Op school was ik ook altijd alleen maar bezig met kleuren en plaatjes en tekenen. Dan stond op mijn rapport dat ik “te eenzijdig” was omdat ik altijd in de tekenhoek zat en nooit in de zandbak. Als ik daar aan terug denk dan ben ik wel trots dat ik nu iets kan maken van waar ik als kind al mee bezig was. Dat ik toen ooit iets heb gemaakt, zonder het idee dat ik daar ooit iets mee ging doen natuurlijk, en dat ik daar nu weer mee verder ga. Ik vind het wel cool dat ik nu samenwerk met mezelf van heel lang geleden.

Kun je je eigenlijk nog herinneren dat je die tekeningen maakte?
Niet echt eigenlijk. Ik weet nog wel dat ik een keer naar een museum was gegaan en dat ik toen ik thuis kwam gelijk een hele zooi tekeningen van dino’s en mammoeten en sabeltandtijgers ging maken. Die heb ik nog liggen, dus misschien ga ik daar nog wel iets mee doen. Maar ze raken langzamerhand wel op hoor. Ik wil eigenlijk eerst even kijken wat dit nou allemaal doet nu, dat internet.

Waar ben je verder nog mee bezig?
Ik ben nu samen met een oud-klasgenoot onder de naam TelmoMiel de street art ingegaan. Dat begon klein maar het is steeds verder uitgegroeid. Nu gaan we de hele zomer street art festivals af waar we zijn gevraagd om grote muurschilderingen te maken. We hebben al aardig grote projecten gedaan inmiddels, de buitenkant van een nachtclub in Abu Dhabi, een kantoorgebouw in New York. Eigenlijk vind ik het leuker om buiten te werken omdat mensen dan sowieso je werk zien. Op het internet kan je iets heel moois maken en dan zien maar vijf mensen dat. Hoewel, de serie doet het best lekker nu.

Kijk voor meer werk van Telmo en companion Miel op TelmoMiel.com. 

Gerelateerd:

In de surrealistische wereld van Erik Johansson is alles mogelijk

Deze kunstenaar tovert zijn dromen om in digitale kunstwerken

We spraken de vrouw die 25 landen vroeg haar gezicht te photoshoppen

Je kan hier binnenkort trouwens harstikke leuk stage komen lopen. Klik hier voor meer info of mail meteen naar leander.roet@vice.com.